خلاصه
Read the full fact sheet- هنگامی که یک سانحه آسیب زا رخ می دهد، نجات یافتن از آن سانحه ممکن است به آموزش، تجربه یا عکس العمل های سریع بستگی داشته باشد.
- اگر از یک سانحه آسیب‌زا جان سالم به در برده‌اید، خواه مجروح شده باشید یا از نظر جسمی آسیبی ندیده باشید، مهم است که بدانید صدمه باعث مشکلات روحی نیز می‌شود.
On this page
هنگامی که یک سانحه آسیب زا رخ می دهد، نجات یافتن از آن سانحه ممکن است به آموزش، تجربه یا عکس العمل های سریع بستگی داشته باشد. همچنین ممکن است به این بستگی داشته باشد که هنگام وقوع سانحه، در رابطه با آن خطر در کجا بودید.
اگر از یک سانحه آسیب‌زا جان سالم به در برده‌اید، خواه مجروح شده باشید یا از نظر جسمی آسیبی ندیده باشید، مهم است که بدانید صدمه باعث مشکلات روحی نیز می‌شود. نجات اکثراً با واکنش‌های عاطفی پیچیده‌ای همراه است که باعث پریشانی می‌شود و ادامه زندگی روزمره را پس از سانحه دشوار می‌کند. از اینها به عنوان 'واکنش های بازماندگان' یاد می شوند.
واکنش های متداول بازماندگان به یک سانحه آسیب زا چیست؟
ممکن است به عنوان یک بازمانده از یک سانحه آسیب زا، تعدادی واکنش عاطفی رایج را احساس کنید:
- احساس گناه و خود–سرزنشی – احساس اینکه نجات شما به نوعی به قیمت جان کسانی است که از بین رفته اند یا مجروح شده اند
- ناشایستگی – احساس اینکه مردم باید به خاطر خاص بودن، خوب بودن، شایسته بودن یا داشتن استعداد خاصی در امان بمانند – و احساس اینکه این شرایط در مورد شما صدق نمی کند
- من نباید زنده می ماندم – احساس اینکه تو باید همراه با دیگران از بین می رفتی و نباید زنده باشی، و این باعث شود که احساس کنی نمی توانی زندگی قبلی خود را از سر بگیری
- از دست دادن ارتباط با زندگی قدیمی تان – یک سانحه نمایشی و غیرمعمول با زندگی قبلی شما مطابقت ندارد و احساس نمی کنید که می توانید به دغدغه های معمولی و روزمره برگردید در صورتی که بسیاری از زندگی های دیگر به طور دائم تغییر کرده اند، و آنهایی که در اطراف شما هستند درک نمی کنند
- سرگردانی – احساس عدم آگاهی از معنای همه اینها، زیرا قبلاً تجربه مشابهی نداشته اید
- خشم و سرزنش نسبت به دیگران – اکثراً تمایلی وجود دارد که تقصیر چه کسی بوده است و احساسات شدید خشم و سرزنش نسبت به آنها، یا خدمات عاجل، دولت یا سایر مقامات مسئول وجود دارد. این احساسات ممکن است از پذیرش سانحه جلوگیری کرده و باعث ناراحتی دوامدار شود
- یک واکنش مثبت – ممکن است متوجه شوید که تجربه نجات تأثیر مثبت چشمگیری بر شما دارد و باعث می شود احساس کنید که:
- زندگی معنای تازه ای دارد (شاید این سانحه الهام بخش یا تقویت کننده ارزش های انسانی یا معنوی باشد)
- شما قدر امورات روزمره را می دانید و دیگر به آنها ارزش قائل می شوید
- شما یک حس هدف جدید دارید تا از زمان در دسترس خود بهترین استفاده را ببرید
- قدردانی بیشتری از روابط خود با فامیل و دوستان دارید
- برای جامعه ارزش بیشتری قائل می شوید.
هر بازمانده از یک حادثه آسیب زا می تواند این احساسات را تجربه کند، به شمول کمک کنندگان، شاهدان، اولین امداد گران عاجل، اعضای فامیل و ارائه دهندگان مراقبت های صحی.
چرا امکان دارد بعد از یک سانحه آسیب زا از زندگی قبلی خود احساس جدایی کنید؟
درگیری نزدیک با مرگ و جراحت می‌تواند واکنش‌های احساساتی قابل توجه و طاقت فرسایی را برانگیزد که انگیزه بازگشت به کارهای روزمره را دشوار می‌کند. این احساسات ناآشنا، قوی و نیازمند توجه هستند، اما هیچ ارتباطی با زندگی روزمره شما ندارند.
در نتیجه، به نظر می رسد که زندگی قدیمی شما دیگر اهمیت قبلی را ندارد. اگر راهی برای بیان یا درک احساسات پیچیده ای که دارید وجود نداشته باشد، می تواند منجر به احساس سرگردانی و از دست دادن ارتباط با زندگی قدیمی شما شود.
قطع رابطه ممکن است از طرف افرادی باشد که به شما نزدیک هستند؛ از فعالیت هایی مانند زندگی کاری یا اجتماعی شما؛ یا از چیزهایی که قبلاً معنادار بودند، مانند مذهب، سرگرمی ها و ورزش. همچنین ممکن است احساس قطع رابطه با شخصی که قبل از سانحه احساس می کردید هستید، داشته باشید.
چه زمانی برای واکنش های شخص نجات یافته به یک سانحه آسیب زا به دنبال کمک باشیم
واکنش های شخص نجات یافته نتیجه طبیعی قرار گرفتن در یک سانحه آسیب زا است. با این حال، اگر بعد از چند هفته شروع به رفع شدن نکنند، ممکن است باعث ناراحتی قابل توجهی شود. برای بعضی از افراد، این می‌تواند منجر به مشکلات صحت روحی روانی (یا بدتر شدن مشکلات صحت روحی روانی که قبل از سانحه داشتند)، مانند استرس پس از صدمه، واکنش‌های افسردگی یا حالت‌های اضطرابی شود.
حمایت اولیه از جانب متخصصان آموزش دیده می تواند از عوارض جلوگیری کرده و به روند بهبودی کمک کند. در موارد ذیل به دنبال کمک مسلکی باشید:
- واکنشهایتان در زندگی روزمره و روابط شما تاثیر می کند
- به نظر نمی رسد این سانحه به طور آرام از بین برود و احساسات شما در مورد آن بهتر نمی شود
- مهم نیست که چگونه به آن نگاه می کنید، سانحه بی معناست
- شما در حال از دست دادن علاقه به فعالیت های لذت بخش یا معنی دار قبلی هستید
- خود تان را از دیگران جدا می کنید
- شما در خواب، غذا خوردن، خُلق و خُو، روابط، کار یا اوقات فراغت خود مشکل دارید
- شما همچنان احساسات شدیدی مانند خشم، ترس، سرزنش و نزاع دارید
- شما در مورد تنبیه کردن یا آسیب رساندن به خود فکر می کنید یا خطرهایی را قبول می‌کنید که معمولاً نمی‌پذیرید.
کمک به خود برای واکنش های شخص بازمانده
اگر واکنش‌های بازماندگان به یک سانحه آسیب‌زا را تجربه می‌کنید، چندین کار وجود دارد که می‌توانید برای کمک به خودتان انجام دهید.
- با افراد کمک کننده صحبت کنید که در مورد شما قضاوت نمی کنند. توضیح دادن احساساتتان ممکن است به شما کمک کند که به عقب برگردید و همه چیز را از دور نگاه کنید.
- سعی نکنید واکنشهایتان را کنار بگذارید – آنها را بپذیرید، سعی کنید آنها را درک کنید و به خودتان فرصت دهید تا بطور آرام ناپدید شوند، اما توجه داشته باشید که تفکر منطقی ممکن است در غلبه بر واکنش عاطفی به یک سانحه آسیب‌زا کمکی نکند.
- بپذیرید که شما 'فقط یک انسان' هستید. تنها کاری که هر کسی می تواند در مواقع عاجل انجام دهد، چیزی است که شرایط اجازه می‌دهد.
- سعی کنید خود را با دیگران مقایسه نکنید – اشخاص از همدیگر فرق دارند. به جای آن، سعی کنید موقعیت خود را بر اساس شایستگی‌های خود ارزیابی کنید و از خودتان بیش از حد توان، انتظار نداشته باشید.
- سعی نکنید با تعیین معیارهای بالای موفقیت، احساس گناه را از بین ببرید، زیرا به ندرت احساس بی شایستگی را کاهش می دهد. به جای آن، سعی کنید با چیزی که احساسات شما را تحریک می کند مقابله کنید.
- سعی کنید تجربه را به عنوان بخشی از سفر زندگی بپذیرید نه مشکلی که باید آن را حل کنید یا توضیح دهید.
از کجا کمک بگیریم
- داکتر عمومی (GP)، متخصص صحت روحی روانی، مانند روانپزشک، روانشناس، مشاور یا کارمند مددکار اجتماعی
- مرکز صحی جامعه محلی تان
- خدمات ارجاع انجمن روانشناسی آسترالیا شماره تلفن 1800 333 497
- Phoenix Australia مرکز صحت روحی روانی پس از سانحه شماره تلفن (03) 9035 5599
- مرکز سوگ و داغدیدگی تلفن 1800 642 066
خدمات مشاوره تلفنی عمومی می تواند توصیه ارائه دهند:
- Lifeline تلفن 13 11 14
- GriefLine تلفن 1300 845 745
- beyondblue تلفن 1300 22 4636
- نرس تلفنی 1300 60 60 24 – برای معلومات تخصصی صحی و مشوره (24 ساعت، 7 روز هفته)
برای کسب معلومات بیشتر به وب سایت زیر مراجعه کنید:
This page has been produced in consultation with and approved by:
